Kilka przydatnych porad z dziedziny prawa - Prawo i prawnicy

antelegem

pracownik, pracodawca... co to wszystko znaczy? Wikipedia z pomocÄ….

Podstawowe pojęcia prawa pracy

Pracownik ? osoba fizyczna zatrudniona na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mian

Kilka przydatnych porad z dziedziny prawa - Prawo i prawnicy antelegem
owania lub spółdzielczej umowy o pracę, zobowiązana do wykonywania określonej pracy
Pracodawca ? osoba fizyczna lub osoba prawna, a także inna jednostka organizacyjna nie posiadająca osobowości prawnej, która spełniając pewne wymogi prawne i społeczne, zatrudnia pracowników
Stosunek pracy ? więź prawna łączącą pracownika i pracodawcę.
Wynagrodzenie (płaca) ? wypłaty pieniężne oraz wartość tzw. świadczeń w naturze (towary, materiały, usługi itp.) lub ekwiwalenty wypłacone pracownikom lub innym osobom fizycznym przez jednostkę za wykonaną na jej rzecz pracę
Zatrudnienie ? ogólna nazwa faktu zawarcia dowolnej formy umowy o świadczeniu pracy przez pracownika.
Zwolnienie ? wygaśnięcie stosunku pracy na skutek porozumienia lub zerwania umowy o pracę przez pracownika lub pracodawcę, przed uzgodnionym czasem jej wygaśnięcia.
Umowa o pracę ? dwustronne porozumienie pomiędzy pracownikiem a pracodawcą, na podstawie którego pracownik zobowiązuje się do świadczenia pracy na rzecz pracodawcy, a pracodawca zobowiązuje się do wypłacenia pracownikowi wynagrodzenia.
Rokowania pracownicze ? czynności przygotowawcze, w ramach których strony powinny wzajemnie poinformować się o okolicznościach mających znaczenie dla zawarcia i treści umowy o pracę, takich jak zakres obowiązków i płaca.
Spór zbiorowy ? spór między wszystkimi lub określoną grupą pracowników z jednym pracodawcą, dotyczący np. zmiany zakresu obowiązków lub płacy.
Strajk ? najostrzejsza forma sporu zbiorowego ? najczęściej polega na dobrowolnym powstrzymaniu się od pracy przez protestujących.
Mobbing ? działania lub zachowania dotyczące pracownika lub skierowane przeciwko pracownikowi, polegające na uporczywym i długotrwałym nękaniu lub zastraszaniu pracownika, wywołujące u niego zaniżoną ocenę przydatności zawodowej, powodujące lub mające na celu poniżenie lub ośmieszenie pracownika, izolowanie go lub wyeliminowanie z zespołu współpracowników.
Świadectwo pracy ? świadectwo pracy jest dokumentem, który otrzymuje pracownik w związku z rozwiązaniem lub wygaśnięciem stosunku pracy.
Państwowa Inspekcja Pracy ? organ nadzoru i kontroli nad przestrzeganiem prawa pracy, a w szczególności przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy.

W Polsce spory między pracodawcami i pracownikami rozstrzygają przeważnie, w pierwszej instancji sądy rejonowe mieszczące się w miastach będących siedzibami sądów okręgowych, w których utworzono wydziały ubezpieczeń społecznych.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Prawo_pracy


Przygotowanie prawnika do rozprawy sÄ…dowej

Każdy prawnik musi być odpowiednio przygotowany do rozprawy sądowej, w której prezentuje jedną ze stron. W ramach przygotowania musi przeprowadzić z nią serię rozmów, a czasami także porozmawiać z osobą, która w sądzie stała się jej przeciwnikiem, żeby poznać sprawę z drugiej perspektywy. Czasami sięga on po niekonwencjonalne metody zdobywania informacji. Nawiązuje w tym celu współpracę z detektywami, którzy na jego zlecenie śledzą niektóre osoby i zdobywają o nich jak najwięcej różnych informacji. Na samym prawniku spoczywa rola obrońcy, który stara się przekonać sąd o niewinności swojego klienta lub przestawić wszelkie okoliczności łagodzące dla dokonanego przez niego czynu. Natomiast oskarżyciel stara się o to, żeby sędzia wymierzył osobie oskarżonej jak najwyższy wymiar kary.


Współczesny radca prawny - jak to się zaczęło?

W historii zawodu radcowskiego wyróżnia się trzy etapy. Pierwszy rozpoczął się 13 grudnia 1961 r., kiedy Rada Ministrów wydała uchwałę w sprawie obsługi prawnej przedsiębiorstw państwowych, zjednoczeń oraz banków państwowych nakazującą tym podmiotom korzystanie z usług prawnych wyłącznie radców prawnych zatrudnianych przez te jednostki. Po uchwaleniu 19 grudnia 1963 r. nowej restryktywnej ustawy o ustroju adwokatury m.in. pozbawiającej adwokatów prawa świadczenia usług wobec państwowych jednostek gospodarczych, domeną radców prawnych stało się świadczenie usług wobec tych jednostek. W systemie nakazowo-rozdzielczym radca prawny stawał się reprezentantem państwa socjalistycznego i jego prawa wobec dyrekcji jednostki, w której był zatrudniony, nadzorując w niej w interesie społecznym stosowanie prawa.

Drugi etap zaczął się 6 lipca 1982 r., kiedy to Sejm PRL uchwalił ustawę o radcach prawnych określając zasady wykonywania obsługi prawnej przez radców prawnych, jej organizację oraz legitymizując działania samorządu radców prawnych. W dalszym ciągu jednak wykonywanie zawodu radcy prawnego polegało głównie na obsłudze prawnej państwowych i spółdzielczych jednostek organizacyjnych, choć z obsługi prawnej radcy prawnego mogły także korzystać organizacje społeczne oraz spółki z udziałem kapitału państwowego, spółdzielczego lub organizacji społecznych. Samorząd radcowski pozbawiony był nadal dwóch ważnych uprawnień: prowadzenia przygotowania do wykonywania zawodu (bowiem aplikację organizowały i prowadziły okręgowe komisje arbitrażowe) oraz podejmowania decyzji w sprawie wpisu na listę radców prawnych (wpisu dokonywał prezes okręgowej komisji arbitrażowej).

Za początek trzeciego etapu uważa się uchwalenie ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej, która w art. 24 wymieniała udzielanie pomocy prawnej jako jeden z rodzajów działalności gospodarczej (w rozumieniu tej ustawy), świadczonej na rzecz podmiotów gospodarczych. Uwolnienie się od nadzoru Państwowego Arbitrażu Gospodarczego nastąpiło ustawą z 24 maja 1989 r. o rozpoznawaniu przez sądy spraw gospodarczych, która przyznała samorządowi radców prawnych kompetencje do prowadzenia aplikacji oraz dokonywania wpisów i prowadzenia list radców prawnych. Zasadnicze ramy wykonywania zawodu radcy prawnego wyznaczyła natomiast tzw. wielka nowelizacja ustawy o radcach prawnych, dokonana ustawą z 22 maja 1997 r., poprzedzona uchwaloną 2 kwietnia 1997 r. Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej, której art. 17 ust. 1 ustanowił gwarancje dla samorządów zawodowych reprezentujących zawody zaufania publicznego.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Radca_prawny